กี่วันที่ต้องเจ็บ
เหงาและเศร้า
อีกกี่คืนที่นอนร้องไห้
กับรักที่ไม่สวยงามเหมือนดังเคยฝัน
ใจที่มันเหนื่อย
คิดไปเรื่อยเปื่อย
จนกลายเป็นแสนชินชา
คงไม่อาจกลับมาดีได้ดังเดิม
ได้แต่คอยถามอยู่ข้างใน
รักคือความสุขใช่ไหม
แต่หากรักแล้วต้องทุกข์ใจ
จะรักกันไปเพื่ออะไร
หากจะรักแล้ว
ต้องไม่กลัวคำว่า "เสียใจ"
อ่อนล้าใช่มั้ย ที่ใจต้องเจอแต่ความ "ปวดร้าว"
หากในวันนี้แสนดี เตรียมใจเอาไว้พรุ่งนี้อาจมีน้ำตา
ช้ำๆ ระคนปนสุข อยู่คู่กันไป
อ่อนล้าใช่มั้ย ที่ใจต้องเจอแต่ความ "ปวดร้าว"
หากในวันนี้แสนดี เตรียมใจเอาไว้พรุ่งนี้อาจมีน้ำตา
ช้ำๆ ระคนปนสุข อยู่คู่กันไป
ความรักใยเป็นเช่นนี้
คืนที่เดียวดาย
แต่ใจฉันวุ่นวาย
ก็ยังคงคิดถึงเธอ
ยังคงละเมอ
แม้เธอไม่อาจรับรู้
ต้องทนสักเท่าไร
ยอมสักเท่าไร
สุดท้ายแล้วก็ต้องไป
ทุกคนต่างหัวใจ
ต่างใครต่างฝัน
ได้แต่คอยถามอยู่เรื่อยไป
ว่ารักแล้วต้องเจ็บไหม
ที่ใครว่ารักคือความเข้าใจ
สุดท้ายรักก็คือรัก
หากจะรักแล้ว
ต้องไม่กลัวคำว่า "เสียใจ"
อ่อนล้าใช่มั้ย ที่ใจต้องเจอแต่ความ "ปวดร้าว"
หากในวันนี้แสนดี เตรียมใจเอาไว้พรุ่งนี้อาจมีน้ำตา
ช้ำๆ ระคนปนสุข อยู่คู่กันไป
สิ่งไหนล่ะคือความรัก
อ่อนล้าใช่มั้ย ที่ใจต้องเจอแต่ความ "ปวดร้าว"
หากในวันนี้แสนดี เตรียมใจเอาไว้พรุ่งนี้อาจมีน้ำตา
ช้ำๆ ระคนปนสุข อยู่คู่กันไป
สิ่งไหนล่ะคือความรัก
ความรักใยเป็นเช่นนี้
ก็นี่แล่ะคือ…"ความรัก"
ก็นี่แล่ะคือ…"ความรัก"
